Susmak

Hepimiz kabul ederiz ki zamanı durdurmak bir güçtür. Donmuş bir an’a ateş gerekir ve siz çoğu çaresiz insanın yaptığı gibi sigara yakarsınız. Sessizliği bozan çakmak sesi size gök gürültüsü gibi gelir. Korkarsınız ama sonunda bir şey olmayacağını bilirsiniz. O an aklınıza gelen her kelime, her cümle size anlamsız gelir. Sigaranın size verdiği efkar zamanını iyi kullanmanız gerekir ki bu büyük bir aldatmacadır. Zaman aleyhinize işler. Gitmenin en doğru davranış olduğunu bildiğiniz halde, fotoğraf karesinden çıkamazsınız, hareket edemezsiniz.

Aslında sessizlik iyidir, hele o an daha iyidir. Bunu bilirsiniz, konuşmanın yetmediği ve anlamı olmadığı yerde, bazen, daha fazla zarar vermek istemediğinde susar insan. Bugüne kadar konuşmak neyi çözümledi ki? Susmak çözer ama. Ağzından çıkacaklardan korkunca insan, ya da ağzından çıkacakları kontrol edemeyeceğini hissettiği zaman susmalısındır.

Susmak, karşı tarafa verilmiş en büyük işkence türlerinden. Ağzından tek bir kelime çıkmasını istediğiniz insanın beynine girmeyi istersiniz, anlamaya çalışırsınız sessizliğin nedenini ama zaten bu en büyük saçmalıktır. Bu dünyada kim “seni anlıyorum” diyorsa bilin ki yalan söylüyordur. Konuşulanı anlayamayanlar için suskunluğu anlamaya çalışmak ise büyük işkencedir.

Konuşarak hayat verenler, konuşarak yok edebilirler ve konuşarak yok edenler susarak da yok etmesini iyi bilirler.